Skleroterapia

Formy patologii żylnych leczone skleroterapią:

• niewydolne pnie żylne -odpiszczelowy i -odstrzałkowy ( jeżeli ich średnica nie przekracza 10 mm -w badaniu doppler duplex USG )
• żylaki głównych pni naczyniowych ( tzw. żylaki pniowe ) – żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej
• perforatory oraz żylaki okolic
• żylaki siateczkowe
• pajączki żylne
• wieńce żylne okolicy ponadpodeszwowej
• żylaki owrzodzeń żylnych

Cele skleroterapii:

• Wyleczenie żylaków i przeciwdziałanie skutkom ubocznym niewydolności żylnej.
• Zmniejszenie dolegliwości spowodowanych patologią żylną.
• Poprawienie niewłaściwej hemodynamiki krążenia krwi.
• Osiągnięcie dobrego wyniku estetycznego.

Skleroterapia pianką

Międzynarodowi eksperci w dziedzinie flebologii ( Międzynarodowa Konferencja w Tagernsee – kwiecień 2003) zgodnie potwierdzili, że sklerotarapia pianką jest właściwą i zalecaną metodą leczenia żylaków mogącą niejednokrotnie konkurować z metodami chirurgicznymi.

Jej największe zalety to:

• Możliwość precyzyjnej kontroli leczenia – forma piany pozostaje przez dłuższy czas w miejscu podania minimalizując ryzyko przeniknięcia do układu żył głębokich.
• Możliwość śledzenia w badaniu doppler-duplex USG miejsca podania środka obliterującego i obszarów oddziaływania w obrębie układu naczyniowego (ECHOSKLEROTERAPIA).
• Większa efektywność – lek w postaci piany mocniej oddziałuje na ścianę naczyń dzięki czemu taki sam efekt możemy osiągać przy stosowaniu niższych stężeń.
• Niski odsetek powikłań.
• Dobre efekty kosmetyczne.
• Stosunkowo niskie koszty leczenia.

Skleroterapia pianką jest wykorzystywana w leczeniu większości naszych pacjentów. Piankę przygotowuje lekarz ( metodą Tessariego ) tuż przed wykonywanym zabiegiem. Podawana jest pod kontrola USG duplex-doppler.

Przeciwwskazania

Bezwzględne

• Stwierdzone uczulenie na środki obliterujące.
• Ciężka choroba układowa.
• Krytyczna zakrzepica powierzchowna i głęboka.
• Miejscowa i uogólniona infekcja.
• Unieruchomienie.
• Zaawansowana miażdżyca zarostowa tętnic.
• Ciąża w pierwszym trymestrze i po 36 tygodniu.

Względne

• Cukrzycowa mikroangiopatia.
• Niedrożność tętnic w II stadium ( wg. Fontaine’a).
• Hiperkoagulacja.
• Trombofilia.

Skleroterapia – efekty uboczne

Efekty uboczne w trakcie leczenia skleroterapią występują i nie są najczęściej oznaką komplikacji czy błędów leczenia.

Możliwe efekty uboczne:

• Ból kończyny w ciągu pierwszych trzech dni po zabiegach. Spacery zacznie zmniejszą nasilenie bólu. Jeżeli jest on silny można zastosować Paracetamol.
• Czerwone obszary w okolicach iniekcji-najczęściej znikają w pierwszym dniu.
• Zaczerwienione pasma wyczuwalne pod skórą (w przebiegu większych żył poddanych leczeniu) -są wynikiem prawidłowego działania podanego do światła leku. Zaczerwienienia przechodzą po kilku dniach w zbrązowienia – sa to zmiany przejściowe większość z nich znika po upływie 2-3 tygodni, w przypadku dużych naczyń może to trwać trochę dłużej. Wyjątkowo rzadko zdarza się że na ustąpienie zmian trzeba poczekać nawet do roku. Stosowanie pończoch uciskowych znacząco zmniejszy rozmiar i nasilenie przebarwień. Możliwe jest również stosowanie odpowiednich maści i kremów.
• Powrózkowate zgrubienia- będą likwidowane przez lekarza w ostatniej fazie leczenia.
• Migrena – szczególnie u pacjentów cierpiących na częste bole głowy mogą występować w ciągu pierwszych dwóch godzinach po zabiegu dolegliwości migrenowe.
• Alergia kontaktowa na plaster.
• Występowanie sieci poszerzonych naczyń włosowatych w okolicach iniekcji nazywamy mattingiem. Jest to powikłanie którego przyczyny nie są obecnie poznane. Często konieczne jest powtórzenie zabiegu skleroterapii celem zmniejszenia zmian.
• Miejscowe reakcje alergiczne- zaczerwienienia, obrzęki, swędzenie w miejscu podania najczęściej ustępują samoistnie w przeciągu godziny od podania. Jeżeli zmiany te są istotnie nasilone i powoli ustępują zaleca się stosowanie preparatów antyhistaminowych doustnie. Uogólniona reakcja alergiczna jest bardzo rzadko wywoływana przez stosowane do skleroterapii środki ale istnieje takie ryzyko. Stosowany przez nas Aethoxysclerol (polidocanol) ma opinię bezpiecznego pod tym względem.
• Do wyjątkowo rzadkich powikłań należy martwica skóry w miejscu podania sklerozantu. Jej przyczyny nie są do końca znane, uważa się jednak że mogą być wywołane przez zastrzyk podany pozanaczyniowo.
• Również szczególnie rzadko ale opisywane są przypadki głębokiej zakrzepicy żylnej.